« Ik was nooit echt goed in studeren in de middelbare school, en na vier jaar in een andere school gestudeerd te hebben (met de nodige leermoeilijkheden), heb ik samen met mijn ouders ervoor gekozen om van school te veranderen. Zo ben ik in het vijfde middelbaar (boekhouden-informatica) in Smiks terecht gekomen. Enige aanpassing was nodig en ik heb dat jaar dan ook gedubbeld, wat voor velen traumatisch zou zijn, maar de leerkrachten hebben mij echt een hart onder de riem gestoken. Ik heb dit eigenlijk als positief ervaren. Dat extra jaar heeft ervoor gezorgd dat ik alles opnieuw op een rijtje heb kunnen zetten, ik ging terug graag naar school en vanaf dan ging het best goed! Met dank aan dhr. Thielemans (mijn toenmalige leerkracht Nederlands en eigenlijk ook een beetje mijn “personal coach”), dhr. Scheunders (informatica) en dhr. Heylen (wiskunde). Mijn toenmalige wiskundeleerkracht dhr. Heylen heeft toen echt de nadruk gelegd op het ‘begrijpen van leerstof’ in plaats van het ‘studeren van leerstof’, wat voor mij van cruciaal belang is geweest. Wat Smiks mij heeft bijgebracht is eerder het ontwikkelen van ‘soft skills’ zoals verantwoordelijkheid, doorzetting, nauwkeurigheid, alsook een duidelijke ‘waarom’ we studeren (daar had ik nogal veel moeite mee toen). Ik kijk met heel veel plezier terug naar mijn drie jaar in Smiks, zowel voor de pedagogische aanpak als voor het sociale leven. Er heerste toen echt een goede sfeer! De foto die ik doorstuur is met mijn finance team in Manila, vorig jaar met kerst. »
« Ik kijk met plezier terug op mijn ver verleden in Smiks. Het was een school waar ik mezelf mocht zijn, ook al was ik wellicht soms wat vervelend of vermoeiend en vaak wat anders: mijn leerkrachten hebben mij gesteund en ervoor gezorgd dat ik voldoende in mijzelf geloofde om mij te wagen aan een universitaire opleiding, ook al zag het PMS dat niet zitten. Ik herinner me levendig de aanmoedingen van mevr. De Preter, mevr. Blervacq, mevr. Heremans, mevr. Vos, dhr. Barnard en dhr. Geldhof of dhr. Van de Vliet en vele anderen: zij leken te vinden dat ik echt wel eens naar de universiteit kon. En kijk: ze hadden gelijk. Ik start in februari 2021 zelfs als professor binnen de opleiding rechten. Het was ook een school die mij ruim toeliet om naast het schoolse ook aandacht te hebben voor wat er in de wereld gebeurde. De aandacht aan welzijnszorg, aan 11.11.11, aan armoede in België, voor verkiezingen (in België en elders) en politiek heeft mij veel bijgebracht en veel geholpen bij mijn studies Rechten en Criminologie. Ook de aanpak van het taalonderwijs herinner me goed. Als ik dat vergelijk met hoe sommige van mijn vrienden het aangeleerd kregen, dan denk ik dat de Smiks-no-nonsens-methode me veel meer bijbracht: door talen te gebruiken, ook al worden er fouten gemaakt, maakte dat ik de overstap heb durven maken naar een Franstalige opleiding. Die dubbele verankering in de Franstalige en Nederlandstalige wereld leverde mij zeer veel mogelijkheden op, beroepshalve. Dank je Smiks. Ik denk dat ik je niet vaak terugzag, maar ik denk vaak met warmte aan je terug. »
« In mijn zesde jaar keer ik reikhalzend uit naar wat de toekomst zou brengen. Een nieuwe start in één van de studentensteden van België, in een richting die me de wereld liet ontdekken, alle opties stonden open. Smiks organiseerde een beroepenavond, we bezochten de SID-in beurs en de leerkrachten polsten naar onze plannen voor de toekomst. Na veel twijfelen, bleef ik uiteindelijk kort bij huis en koos ik voor Leuven, net als de meerderheid van mijn klasgenoten. Ik koos voor een brede opleiding waar je nog alle kanten mee uitkan: Politieke wetenschappen. Ook al volgde ik in Smiks de richting Latijn-Wiskunde, de menswetenschappelijke vakken waren altijd meer mijn ding geweest ;). Die vele uren wiskunde op Smiks heb ik zeker niet gemist, al is al dat zwoegen later toch van pas gekomen voor de statistiek-vakken. In het derde jaar aan de universiteit maakte ik een uitstap naar de Franstalige evenknie van de KULeuven tijdens mijn Erasmus Belgica semester. Daar werd al snel duidelijk dat de basis Frans die ik had meegekregen in Smiks zeer belangrijk bleek te zijn, al was er toch nog wat werk aan de winkel :). Maar het voornaamste dat ik van Smiks heb meegekregen? De vrienden die ik tijdens die 6 jaar gemaakt heb. Dat zijn nog steeds mijn beste maatjes, er gaat geen bijeenkomst voorbij of we halen herinneringen uit onze Smiks-tijd boven. Toptijd! »